De socialisatie van pups is een zeer belangrijke fase in het leven van je hond en bepaalt veel van je hond zijn gedrag in de loop van zijn leven. Je wilt deze periode dus optimaal gaan benutten. Vraag ook zeker aan je fokker waar hij al op gewerkt heeft, want de socialisatie begint reeds bij hem.
Wat kan je best vragen aan de fokker:
- kent de pup verschillende ondergronden, gras, steen, zand, …
- heeft hij benchtraining gehad
- heeft hij ooit al geslapen zonder zijn nestgenoten of moeder
- kent hij huishoudelijke apparaten
- heeft hij autotraining gehad
- Is hij ooit al in een lift geweest
- met hoeveel verschillende mensen is hij reeds in contact geweest
- heeft hij reeds positieve ervaringen met kinderen en van welke leeftijd
- …
Het belangrijkste is om te weten waar je kan op verder bouwen, of dat je van 0 moet beginnen. Want spijtig genoeg zijn meeste fokkers hier niet echt mee bezig, het kost immers tijd en moeite, maar als je pup nog niet gesocialiseerd is op een autorit, zou deze eerste keer als je hem gaat halen wel eens een traumatische ervaring kunnen worden. Dit met ernstige gevolgen als je er geen rekening mee houd!
Socialisatie is vooral het opdoen van positieve ervaringen en het leren omgaan met de omgeving en alles wat daarin leeft.
Maar je wil je pup dus niet gaan forceren! Mensen hebben de laatste jaren meer geleerd over honden, de meeste kennen of hebben al gehoord over socialiseren. Maar wat het is, wat het inhoudt, daar is vaak niet veel over geweten. Hierdoor willen mensen hun jonge pup overal mee naartoe nemen, want in hun ogen is dit socialiseren! Anderen laten hun pup met andere (vaak vreemde) honden en pups spelen, want zo wordt hij sociaal. En er zijn er die hun pup door iedereen laten oppakken, knuffelen en strelen al zou het een teddybeer zijn. Mensen doen dit met de beste intenties, maar creëren zo veel gedragsproblemen die zich later ontwikkelen. Omdat de meeste problemen pas beginnen rond de 5 a 6 maanden leeftijd leggen de mensen vaak niet die linken. Ook op 1,5 en 2 jaar zie ontwikkeling van gedragsproblemen die ontstaan zijn in de socialisatieperiode. Dit soort van socialiseren noemen we “over-socialisatie”. Eigenlijk wil het zeggen dat de pup te veel prikkels heeft gekregen en hierdoor een negatieve ervaring heeft ipv een positieve. Meeste mensen komen pas met hun pup hulp zoeken als de pup 5 maand is en ze de meeste problemen reeds gecreëerd hebben, vaak begint hun uitleg met “plots is hij begonnen met …”. Je moet begrijpen dat een pup niet volledig ontwikkeld is, hij is nog niet goed in staat om zich uit te drukken of duidelijk te maken, jullie communicatie moet nog starten! Het valt dus niet hard op als er iets “teveel” is voor je pup. Let hier heel goed op, het verschil tussen leren en overprikkeld zijn is klein en kan snel veranderen. Het concentratievermogen van je pup is namelijk zeer beperkt, en zonder concentratie kan je niet leren. Kijk dus aandachtig naar de lichaamstaal van je pup, hoe voelt hij zich, wat wil hij zeggen, …
Het socialiseren is dus iets dat echt rustig moet gebeuren, best werk je met een socialisatie schema waarin je plant wat je wanneer ga doen. Zo behaal je het beste resultaat, je zal hier even moeten over nadenken en puzzelen hoe je dit ga doen, neem hiervoor je tijd!
